Aşırı Doz

Bugün 15 Şubat, yani aşırı doz sevgi, kalp, hediye, kırmızı renk, gül ve oyuncak ayıya maruz kalmış olmanın verdiği ağırlığı üzerimizden atmaya çalıştığımız gün. Yanlış anlaşılmasın yalnızlık hasetinden kaynaklanan yorumlar değil bunlar, ama sizce de bütün bunların tek bir gün içinde bu kadar fazla ortaya dökülmesi biraz gereksiz değil mi? Yani tamam tabii ki özel günler, kutlamalar güzeldir. Anneler günü güzeldir, önemlidir, kutlanmaya değerdir çünkü anneniz hep olacaktır, hep bir tanedir, her zaman sizin için başınızın üzerindedir. Sadece bir gün kutlamaya yetmez ama en azından o gün onlar el üzerinde tutulur. Babalar günü de aynı şekilde açıklanabilir. Doğum gününüz mesela, şu hayatta en sevdiğim şeylerden biridir doğum günümü kutlamak. Bıraksalar kırk gün kırk gece doğum günümü kutlarım. Çünkü o da sizin dünyaya geldiğiniz gündür, varlığınızın sebebi, hiçbir zaman değişmeyecek ve her zaman sizin için hep özel olacak bir gündür. 

Sevgililer gününe gelince bana anlamsız gelen şey aslında sevgililer günü kutlaması değil. Her sene farklı ama aynı derecede önemsenen insanlarla kutlanan sevgililer günleri. Her sene kutladığınız insan değişiyorsa, her sene yanınızdakine biricik muamelesi yapıyorsanız ama bir sonraki sene yanınızda olan o değilse bu kadar tantanaya ne gerek var. Sevmek sevilmek mutlu olmak çok değerli nimetler ama bu güzel ve özel nimetlerin kıymetini bilip onların değerini korumak gerektiğine inanıyorum. Sevgililer Gününü de kutlayalım, ama ne olur tün Dünya'ya ilan etmek için bu kadar uğraşmayalım. Seviyorsanız usulca söyleseniz bile yeter, sevdiğiniz için en büyük hediyedir bunu duymak. Seviliyorsanız doyasıya yaşayın, tadını çıkartın, kıymetini bilin..Bunların oyuncak ayıyla, gülle, kalple, pahalı hediyelerle veya herhangi başka bir şeyle kanıtlanmaya ihtiyacı yok. Sadece kendiniz hissedin ve hissettirin, emin olun çok daha mutlu olacaksınız. 

Hadi deneyin, işe yaramazsa ben buradayım :)

Y.D.