Ah şu dil yok mu?

İnsanın başına ne gelirse dilinden gelir derler ya dogru!! Veya en azından bazı insanlar için doğru sanırım ki bende onlardan biriyim.. Şimdi aslında bu durum iki farklı türde değerlendirilebilir.
Birinci görüş olarak insanlar şunu savunabilir: Ne var canım insan içinden geldiği gibi konuşmalı, o anda ne hissettiyse ona göre davranmalı söylemeli, dobra olmalı hayat çok kısa. Bu görüş gayet doğru ve mantıklı geliyor değil mi?
Şimdi birde madalyonun öteki yüzüne bakalım..Öteki tarafta da eskiden benimde çok sıkı savunucusu olduğum bir görüş var..İnsan birşey söyleyecekse düşünecekk, taşınacak, kırk kere tartacak, doluya koyacak almayacak boşa koyacak dolmayacak...Şimdiii bu da baktığınız zaman aslında mantıklı değil mi??
E o zaman bu insan denen karmaşık mahlukat nasıl davranmalı? Yani içinden geldiği gibi konuşmalı, davranmalı, yer yer saçmalamalı , abuk subuk şeyler de söyleyebilmeli mi? Yoksa kontrollu olmalı bir çıkacak lafı iki düşünmeli, önünü arkasını hesap etmeli ona göre mi konuşmalı?
Veya bu dönemsel olarak değişen bir davranış türümüdür? Tek bir yolu tek bir doğrusu yokmudur?
Bir de şöyle bir çıkarımım var mesela cevremden de aldığım yardım doğrultusunda genelde insanlar gerçekten birşey söylemek istediklerinde değilde söylemiş olmak için bir şey söylediklerinde sağlam saçmalıyorlar..
Kesin sizin de başınıza gelmiştir..Ağzınızdan çıkıvermiştir laftar, o anda düşünmemişsinizdir belki de zaten düşünmek istemediğiniz bir zamana denk gelmiştir. Sonra farkettiğinizde iş işten geçmiş, köprünün altından akan su akmıştır artık elden ne gelir..Oturun dövünün durun sonra neden dedim de niye yazdım da ne gerek vardı söyledim de..
Peki hayat hakikaten bu kadar kısayken ve bu kısa zamanda bu kadar değerliyken elimizde vakti böyle şeylerle belkide hafiften pişmanlıkla biraz kızgınlıkla geçirip heba etmenin bir anlamı var mı? Kesinlikle yok denildiğini duyar gibiyim. Ama işte bu da insan olmanın bir parçası değil midir..? Saçmalıklar yapılır, farkına varılır, pişman olunur, belirli bir süre bu uğurda harcanır vee boom bir anda sanki hiç yaşanmamış gibi kalan yolunuzu yürümeye devam edersiniz..
Benim biraz susmam lazım hakikaten sanırım:) Bedenimin belirgin bir uzvu olan çenemin kontrolünü geri almam:) veya belkide gerek yoktur.. amaaaan deyip geçivermektir bütün olay:)
Soruların cevaplarını bilen var mı?:)

Yelda D.